Communiceren met je puber
Goed en doeltreffend communiceren is best lastig. Niet voor niets zijn er studieboeken over volgeschreven en is er een enorm cursusaanbod. Op je werk is er zelfs vaak een uitgebreid budget om je erin te bekwamen en door te trainen.
En thuis met je puber moet het allemaal vanzelf lukken. Gek eigenlijk.
Waarom is dat? Is het hier eenvoudiger of minder belangrijk?
Als je bij mij de training communiceren met je puber volgt zal je je na afloop realise dat er veel punten zijn die je niet alleen bij je puber toe kunt passen, maar dat veel zaken universeel zijn en op alle vormen van communicatie zijn toe te passen.
Wat maakt communiceren met een puber dan zo anders dan met anderen? De hersenen van een puber zijn nog volop in ontwikkeling. Daardoor verlopen sommige proicessen nog niet optimaal. Dit gecombineerd met een verstoorde hormoonhuishouding zorgt ervoor dat ze op sommige vlakken anders denken, redeneren en reageren.
Door hier rekening mee te houden en dit te combineren met communicatievaardigheden is het mogelijk om beter en doeltreffender te communiceren met je puber.
Uiteraard is het niet mogelijk om een volledige training van een dag in 1 video te persen, maar ik geef je hier wel 5 tips voor je dagelijkse communicatie;
Tip 1: timing is alles. Dat geld niet alleen bij je puber, maar bij je puber is het wel extra belangrijk. Omdat je puber gevoeliger is voor het plezier nu dan voor het verstand later kan het zijn dat jij graag en goed gesprek wilt voeren, maar je puber er helemaal niet op zit te wachten. Gevolg; Irritatie, sociaal wenselijke antwoorden of een gesloten gesprekspartner waar geen zinnig woord uitkomt.
Een gesprek aanknopen terwijl je nog geïrriteerd bent vanwege iets wat ze gedaan hebben is uiteraard ook geen goed begin.
Oftewel; knoop een gesprek aan als het moment goed en de sfeer ontspannen is.
Tip 2: Discussiëren? Niet doen.. je komt meestal niet verder dan een herhaling van standpunten en uiteindelijk gaat er er vooral nog om wie de discussie wint en niet meer om wie er gelijk had.
Bovendien, je hoeft een discussie niet te winnen om gelijk te hebben. Ze hebben je echt wel gehoor ook al zijn ze vanuit hun emotie niet in staat om je gelijk te geven.
Tip 3: Gebruik de ‘ik’ boodschap.
Probeer in je communicatie niet te wijzen. Het gebruik van het woord jij zegt iets over iemand anders, je puber dus. Blijf liever bij jezelf. Vertel wat iets met jou doet. Daardoor voelt de ander zich niet aangevallen, maar zeg je hetzelfde. Dus niet jij luistert niet, maar ik vind het vervelend als ik dingen vaker moet vragen.
Door ook nog er bij te zeggen wat het met je doet, ik vind het vervelend, maak je ook de kans tot discussiëren kleiner.
Het wordt erg lastig om te beweren dat je dat niet voelt
Tip 4: Zeg wat je bedoelt
Veel mensen hebben de neiging om zaken als speekwoorden en sarcasme te gebruiken. Bewezen is dat veel pubers moeite hebben om bepaalde gezichtsuitdrukkingen te herkennen. Hierdoor hebben zij meer moeite om de ware betekenis achter deze uitspraken te begrijpen. Overdreven wordt een opmerking als ‘dat heb je lekker gedaan’ dan als een compliment gezien. Zeg gewoon wat vaker letterlijk wat je echt bedoelt.
Tip 5: Beoordeel niet de eerste reactie
Wat je ziet is niet altijd wat je krijgt. De eerste reactie van een puber is ook niet altijd datgeen wat je teweeg gebracht hebt. Vaak weten ze gewoon niet goed wat voor houding ze aan moeten nemen en hoe ze moeten reageren. In deze leeftijdsfase zijn ze vooral bezig met het losmaken van de ouder en het vormen van een eigen mening. Daardoor is het heel moeilijk om jou in een gesprek gelijk te moeten geven. Bovendien zijn ze door de verstoorde hormoonhuishouding emotioneler en door hun leeftijd communicatief nog onervaren. Bovendien is de eigen status en het aanzien belangrijk.
Begrijp dit. Ze reageren daardoor onverschilliger, stoerder, koppiger of meer overtrokken. Het vertolkt echter niet altijd wat ze voelen of werkelijk denken.
Je hebt makkelijke praters en minder makkelijke praters. Dat betekent niet automatisch dat een makkelijke prater beter communiceert. Veel gesprekken gaan vanzelf goed. Dat is ook niet waarvoor deze tips zijn. Deze tips zijn voor die momenten dat het niet goed gaat of voor het moment waarop er misschien nog wel meer uit een toch al goed verlopen gesprek te halen was geweest.
Communicatie is een vaardigheid en die kan je trainen en verbeteren. Door bewust met je communicatie aan de gang te gaan zal je merken dat je meer kunt bereiken en doeltreffende kunt zijn.
Ik daag je dan ook uit om met de gegeven tips aan de gang te gaan en met laten weten hoe het je vergaat. In een volgende video zal ik dan weer een aantal nieuwe tips geven.
—————————
En geeft je een compliment? Trap dan niet in de valkuil deze weer af te zwakken. Voeg na het compliment ‘wat fijn dat je de vaatwasser hebt uitgeruimd’ niet ‘ik wou dat je me wat vaker hielp’ toe!
Probeer je af en toe eens in je puber te verplaatsen. Zij hebben, net als jij, ook gevoelens, wensen, voorkeuren etc. Vraag jezelf zo nu en dan eens af; wil ik dit voor mezelf of is dit goed voor mijn kind? Is het echt belangrijk voor je puber dat de was in de mand gaat en niet er naast of kun jij zelf gewoon niet zo goed tegen rommel? Pick your battles en ga de strijd aan over onderwerpen die er echt toe doen en die jij echt belangrijk vindt in de opvoeding van je puber. En ja, dan mag je best eens zeggen; ‘jij mag een andere mening hebben, maar dit vind ik hier in huis belangrijk’.
Ik heb het ook al eerder gehad over de praten in de ‘ik-vorm’ en praten over het gedrag ipv over de persoon zelf. Dus zeg niet ‘Nou ben je weer te laat thuis. Jij bent onbetrouwbaar en denkt nooit aan een ander’. Met zo’n aanval op zijn persoon kan je puber echt niets, maar zeg ‘ik maak me echt zorgen als jij te laat bent of ik ben boos en teleurgesteld dat je je niet aan de afspraken houdt’. Vraag vervolgens wel hoe hij dat gaat oplossen.
En roep niet ‘wat ben jij een sloddervos’ maar zeg ‘je kamer is echt een rommel’. Een puber zal zich dan minder snel aangevallen voelen.
Geef geen dubbele boodschap. Op de vraag ‘wil jij de tafel even dekken’ kan een ja en een nee antwoord gegeven worden. En als je puber net even lekker aan het gamen is of midden in een filmpje zit zal hij kiezen voor de ‘nee, ben even bezig’. Jij bent ook druk. Met koken. Maar eigenlijk was dit geen vraag maar een opdracht, toch?. Dus kies er voor óf gewoon een opdracht te geven óf zo nu en dan de nee te accepteren. Als de puber het idee heeft dat hij echt een keuze heeft en af en toe de nee geaccepteerd wordt zal hij een volgende keer eerder ja zeggen.